Słownik etymologiczny języka polskiego/karb
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
karb, karbować, karbownik i karbnik; karbarja, ‘warzelnia soli’; karba, karbarz; z niem. Kerbe, kerben (polska nazwa była narzaz), prasłowa: grec. grafō, ‘piszę’, nasze żreb (p.).