Słownik etymologiczny języka polskiego/karcz
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
karcz, karczować, z ruska korczować (lasy), karczunek i korczunek; karczówka, ‘motyka do karczowania’; prasłowo; czes. serb. krcziti, rus. korczit’; k ocalało w karkoszki, ‘gałęzi’, małorus. korkyszka, ‘pień’. Brak odpowiedników; por. kark.