Słownik etymologiczny języka polskiego/karkać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
karkać, dźwiękonaśladowcze; cerk. krknąti, czes. krkawec, ‘kruk’.
