Słownik etymologiczny języka polskiego/karmazyn
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
karmazyn, kiermezyn, alkiermes, ‘barwa amarantowa’, ‘tkanina nią barwiona’; karmazynowy, kolor szlachty (»jakem karmazyn«), więc o niepewnej mawiano, że sam »nie w karmazynie farbowany z dziada«. Z arabskiej nazwy ‘czerwca’, przejętej z ind. (kirmis, ‘robak’, kirmidża, ‘szkarłat’), kirmiz, kirmezī; stąd i karmin (z romańskich języków, por. hebrajskie karmil, ‘karmin’).
