Słownik etymologiczny języka polskiego/kawa
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kawa, kawka, ptak; kawy w dawnym języku o ‘bredniach, głupstwach’, kawić, pokawić, ‘podrwić’; nazwa ptaka powtarza się u wszystkich Słowian i u Litwy, kowa; do pnia ku- (p.).
kawa, w 17. wieku kafa u Morsztyna i Potockiego, drwiącego z niej i z kawy, ‘bredni’; kawowy, kawiarka, kawiarnia; w 18. wieku jeszcze kafenhauz i kafenauz, żywcem z niem. Kafehaus. Z arabsk. i turec. kahwé.