Słownik etymologiczny języka polskiego/kawaler
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kawaler, kawalerski, kawalerja, kawalerzysta, kawalkata, później, w 18. wieku, kalwakadą zastępywana; wszystko od Włochów kawalkujących, ‘uczących jazdy sztucznej, karery’, od cavallo, łac. caballus, ‘koń’; franc. cheval mamy w szwoleżerach; z słowem łac. łączą naszą kobyłę (p.); samo caballus, cabō, obcego, nieznanego początku.
