Słownik etymologiczny języka polskiego/kawał
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kawał, kawałek, kawalec; »brać na kawał«, ‘drwić’ (kawalarz), nieznane dawniej; z dolnoniem. kavel (kabel w górnoniem.), ‘drewko do losowania’, ‘los, cząstka’; u Kaszubów jeszcze cygnąć kawle, ‘losować’, »kawał niwy«, ‘dział rolny’; czes. kawal(ec).
