Słownik etymologiczny języka polskiego/ki

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

ki, ‘jaki’, przymiotnik (cerkiewne kyj), od zaimka pytajnego k-, dziś niemal tylko w »ki djabeł« (jak u Rusi kyj bis, koj czort, czes. kého czerta), dawniej i w innych formach używane: »kie (‘jakie’) są jego winy?«, »po kiego licha«.