Słownik etymologiczny języka polskiego/kibic
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
kibic, kibicować (przy kartach); ‘facet, kawaler’; z niem. Kiebitz, o ‘czajce, przykrzącej się, nieodstępnej’ (narzeczowe kiwutka, ‘czajka’, z dolnoniem. kiwit); czy rus. czibis, czibiez, również pożyczka z niem.? — przeczą temu zwykle.