Słownik etymologiczny języka polskiego/kiepieniak
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kiepieniak, kopieniak, ‘suknia jezdna, płaszcz’, przybyło w 16. wieku z innemi nazwami stroju męskiego z Węgier: köpenyeg, z tur. kepenek, to samo znaczy; u Czechów jest i kepeń, jakby -ek było końcówką słowiańską, por. nasz tan z tańc.
