Słownik etymologiczny języka polskiego/kilof
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kilof, ‘oskard, spiczak do rozbijania muru czy ziemi twardej’; z niem. Keilhaue (nie Keilhacke), w dolnoniem. kīlhaue.
