Słownik etymologiczny języka polskiego/kocirpka
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
kocirpka, tak u Stanka 1472 r., obok pocirpka, tamże, z przestawką korcipka, już w 17. w., ‘prunus padus’, niby od cierpkości młodych pędów(?); ko- przyrostek dziwu, lęku, wzgardy, jaki nieraz spotykamy; jest jednak i kotarba (por. imię Kotarbiński), czes. kotrba, ‘ciemię’, ‘ciemięga’, obok kostrba.