Słownik etymologiczny języka polskiego/kolędra
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kolędra, dawniej (15. i 16. wiek) męskiego rodzaju: kolandr, korandr, koriand(e)r, u Stanka i i. jeszcze i pieprzykiem lub polskim pieprzem przezywany; stałem rozpodobnieniem z łac. coriandrum (jest i collandrum i pod.), a to z grec. koriannon, od koris, ‘pluskwa’ (dla zapachu).
