Słownik etymologiczny języka polskiego/kolacja
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kolacja, jeszcze w 16. wieku prawidłowe kołacja, bo łac. l, ll, przez ł oddawano, por. buła z bulla, stuła z stola; łac. collatio; ‘składka’, później ‘uczta składkowa, piknik’, a wkońcu ‘wieczerza’; kolacyjka. Ale kolacjonowanie, ‘sprawdzanie’, np. odpisu z oryginałem, z franc. collationner.
