Słownik etymologiczny języka polskiego/kokosz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kokosz, kokoszka, ‘kura, kwoka’; p. kokać; »wojna kokosza« z r. 1537; kokoszyć się, kokosić się, przeniesiono od 16. wieku (co najmniej) na ‘chlubienie, nadymanie się’ (»rozsiadać się, nosić się jak kokosz z jajem«), częste w 17. wieku: »pycha która ich (Niemców) kokoszy«; por. franc. coquet od coq. Kokot dawniej tyle co kogut; kokotliwy, ‘co się kokoszy, wynosi’, jeszcze w 17. w.
