Słownik etymologiczny języka polskiego/koncerz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
koncerz, ‘długi miecz’, ‘rapir’, z czes. konczírz, ‘miecz u siodła przypasany’; konczírz wywodzą z osmańskiego (arabskiego) chandżar, nazwy ‘kindżału’, co dla znaczenia i formy wcale się nie zaleca.
