Słownik etymologiczny języka polskiego/kord
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
kord, ‘miecz’, z węg. kard, co z języków irańskich (pers. kard, ‘nóż’, alańskie, t. j. oseckie, kard); u nas zapisane już r. 1279 i 1432 (w dokumentach i aktach sądowych); jest już w cerk., ale rodz. żeńskiego, korda, więc może nie bezpośrednio z węgierskiego poszło.