Słownik etymologiczny języka polskiego/kos
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
kos, ptak, lit. szesze (słow. k zamiast lit. sz, jak nieraz), nieznanego pochodzenia, z podwójnem pierwotnem k podniebiennem(?); ogólne słowiańskie, ale w polskiem i czeskiem i o ‘frantach’ używane: »trafił kos na kosa«, u Reja: »używa kosów«, ‘wykrętów’.