Słownik etymologiczny języka polskiego/kozik
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
kozik, ‘nożyk’, od kozy (do łupienia skóry); kozica, ‘łopatka do czyszczenia pługa’, ‘styk’ (stywą z łac. zwana); koza, kozica (kozice w Panu Tadeuszu), ‘dudy’, u pisarzy 19. w. całkiem dowolnie z kobzą (instrumentem strunowym!) mieszane.