Słownik etymologiczny języka polskiego/krata
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
krata, kratka; »sprawa kratkowa«, ‘sądowa’, kraciasty, ‘w kraty’, kratkować; »krata klasztorna«; krata, ‘więzienie’; »kratki sądowe«; »krata ogniowa albo ruszt«. Z łac. crata, crātes, ‘płot pleciony’. Ale krater, ‘czasza’ i 'zagłębienie wulkanu’, z grec. łac. crater.