Słownik etymologiczny języka polskiego/kreda
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
kreda, 1472 r. krejda, kryda; kredowy; »brać na kredkę« (‘na rachunek’); z niem. Kreide, a to z łac. crēta; u nas i kreta dawniej częste, por. też cretales, ‘opłata szkolna dla mistrza’; »ziemia kretna« i krecista, w 16. wieku i u Knapiusza.