Słownik etymologiczny języka polskiego/krzesło
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
krzesło, jeszcze w 15. i 16. wieku krzasło, krzasłowaty (o drzewie krzywem, niewzrosłem), obok krzesłowaty (o jałowcu); krzesełko. Słowo istnieje tylko u nas, Czechów i na Rusi (małorus. krisło przemawia za ě), jest na całej Litwie (t. j. i u Prusów i Łotwy), kresłas, ale to mi pożyczką się zdaje, domowe byłoby krāse, co się z naszemi krosnami da porównać (ě byłoby nie z oi, lecz z ē).
