Słownik etymologiczny języka polskiego/kukać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kukać, kukawka, kukułka, kukułczy, ogólnie europejskie, dźwiękonaśladowcze, od głosu ptaka, jak np. kukurykać od głosu koguciego; przykłady z innych języków słowiańskich, z niem., franc., pomijam; lit. kaukti, ‘wyć’, serb. kukati, ‘biadać’, starorus. kykati, ‘krzyczeć’.
