Słownik etymologiczny języka polskiego/kuwiek
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
kuwiek, ‘piszczałka (do wabu ptaków)’, w 16. wieku u Cygańskiego i Krescentyna (1548 r.) często wspominany, kuwiekać i kuwikać, ‘piskać na niej, wabić’, kuwikać i o ‘głosie sowim’; rozszerzone z prasłowa kykati, o ‘głosie łabędzi, żórawi, gęsi’; dźwiękonaśladowcze; por. kukać.