Słownik etymologiczny języka polskiego/młyn
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
młyn, młynek, młynkować, młynarz, młyński, młyniec, młynówka; zakrawa pozornie (jak i lit. małunas, prus. malunis, ‘młyn’) na rodzime urobienie od mel-, ‘mleć’; ależ Litwa i Słowianie młynów, ani wodnych ani wietrznych, nie znali, tylko żarna. Jest to więc pożyczka z łac. mulinum (włos. mulino, franc. moulin), wcale stara, już w cerk. istnieje; niem. Mühle, Müller, również z tego poszło; lit. małunas upodobniło się czasownikowi malti, ‘mleć’.