Słownik etymologiczny języka polskiego/machina
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
machina, machinacje, machinalny, ‘bezwiedny’, zachowały kształty łacińskie, gdy maszyna, maszynka, maszynowy, maszynista, romańskie dają (franc. machine). Wszystko przez łacinę z grec. mēchanē (por. mechanik, mechaniczny, mechanizm), od mēchos, ‘środek, sposób’, niem. machen, ‘robić’ (por. gmach).