Słownik etymologiczny języka polskiego/machina

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

machina, machinacje, machinalny, ‘bezwiedny’, zachowały kształty łacińskie, gdy maszyna, maszynka, maszynowy, maszynista, romańskie dają (franc. machine). Wszystko przez łacinę z grec. mēchanē (por. mechanik, mechaniczny, mechanizm), od mēchos, ‘środek, sposób’, niem. machen, ‘robić’ (por. gmach).