Słownik etymologiczny języka polskiego/morwa
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
morwa morwowy, już u Stanka (1472 r.), gdy psałterzowe mora (przymiotnik morowy jeszcze w 16. w.) wprost z łac. mōrum z grec. moron; owoc zowią obok morw i morawinami albo morowinami; u Serbów murwa, u Czechów morusze; niem. mūr- i morberi.