Słownik etymologiczny języka polskiego/mus
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
mus; musić, dziś musieć, ale przy- lub wymusić; już w 14. wieku ogólna pożyczka, bo anarchiczni Słowianie nie mają własnego słowa dla ‘musu’, pożyczają je (np. staroczes. dyrbjeti z niem. dürfen), albo omawiają ‘niewolą’ itp.; niem. Muss, müssen, pokrewne z messen, ‘co domierzone’(?).