Słownik etymologiczny języka polskiego/murzyn
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
murzyn, murzyński; murzyć,‘czernić’ (czy nie od poprzedniego?), nieraz u Miaskowskiego; dorobiona już w cerk. na zwykłe -in (por. Rusin itd.) liczba pojed. do niem. Mohr z łac. maurus, ‘czarny’, co i Grecy przejęli, np. Maurowlachia, ‘Morlacy’, dosłownie: ‘ciemni, czarni Włoszy’.