Słownik etymologiczny języka polskiego/naparstek
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
naparstek, ‘co się na parst (t. j. palec) wkłada’ (por. napierśnik, nakolanki itp.); parst ocalało u nas tylko w pierścień (p.) i w nazwach roślin, np. pięćparcica(!); parst prasłowo: czes. prst, rus. piorst, cerk. prst; lit. pirsztas, prus. nagepirstis, ‘palec u nogi’.