Słownik etymologiczny języka polskiego/naskrzeć
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
naskrzeć, naskrę, częstotliwe naskwierać, ‘nacierać’: »kiedy go naskrą«, »naskrę (‘nagnam’) strachów«, »drugich w Wartę naskwarszy potopił«; por. doskwierać, przyskwierać; naskrzeć zamiast *naskwrzeć (czes. skwru), jak naskwarszy dowodzi. P. skwar. Postać pierwotna *na-skwer-ti, czes. skwrzíti.