Słownik etymologiczny języka polskiego/noga
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
noga, nóżka, nożny; podnóże; podnóżek; nogaj (jak łabaj) i nogal; nogawice, ‘spodnie’; odnoga. Prasłowo, ale to u innych Arjów i pierwotnie znaczy ‘pazur’, ‘paznogieć’ (‘noga’ zwała się pes, itp., p. piechota); a więc na Litwie nagas ‘pazur’, ‘paznogieć’, naga ‘podkowa’ (prus. nage, jak nasza noga), ind. nakha-, grec. onyks (onychos), łac. unguis, niem. Nagel, wszystko o ‘paznogciu’; p. nogieć.