Słownik etymologiczny języka polskiego/obręb
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
obręb, obrębek, w biblji obręba (»listwa«, Leopolita), obrębiać; od rębania; dalej obrąb, obrąbek, to samo; u wszystkich innych Słowian: serb. obrub, itd. P. rąb.