Słownik etymologiczny języka polskiego/okno
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
okno, okienko, okieńce w biblji (czes. okence), okiennica; urobione od oko (jak włókno); w pierwotnym domie drewnianym okno w tramie wyciosane bardzo do oka podobne; prasłowiańskie; wszędzie tak samo; okno używało się zawsze i o ‘źródle’, ‘szybie kopalni’, np. »okna solne« (stąd nazwy miejscowe), więc i psałterz tłumaczy ‘cataractae’: »w głosie okien« (»żrzódł«, psałterz puławski).
