Słownik etymologiczny języka polskiego/opich
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
opich, tak samo czeskie, z niem. appich, Eppich, z łac. apium (od nazwy ‘pszczoły’, apis), o ‘pietruszce’, ‘selerach’; od 15. wieku ogólne; r. 1500: »pczelnik albo opich, pedrosky(!) albo włóczęga«; r. 1472 i mirzyk, merch, marzyk, z niem. merk, merrich (to samo).
