Słownik etymologiczny języka polskiego/orbora
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
orbora, a ze zwykłem rozpodobnieniem dwu r: olbora; z niem. orbor, urbor, ‘czynsz’ (z czego łac. urbarium, ‘spis czynszów’), ograniczone u nas do górnictwa: »olborę olkuską«, ‘dziesiąte niecki kruszcu’, oddawano do skarbu; niem. słowo od ber-, ‘nosić’.