Słownik etymologiczny języka polskiego/płód
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
płód, płodny i płodzisty w psałterzu, rozpłodzić, płodowity, płodozmian; prasłowo; tak samo u wszystkich Słowian; z wokalizacją e: plemię (p.) z *pledmię; w lit. z odmiennem następstwem płynnej peldu, ‘ochraniam’, prus. peldiuns, ‘uzyskał’.