Słownik etymologiczny języka polskiego/paik
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
paik, pajuk, ‘laufer, pokojowiec’, w 17. i 18. wieku, z turec., a to z pers. peik, ‘posłaniec’.
