Słownik etymologiczny języka polskiego/pan-
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
pan-, ‘wszech-’, we mnóstwie nazw pochodzenia greckiego, od grec. pās, pantos, ‘wszystek’. Tu należy i pantera, ‘wszech- albo wielko-zwierz'. Pomijam panteizm i inne złożenia, wyrażające ‘powszechność, uniwersalność’.
