Słownik etymologiczny języka polskiego/paplać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
paplać, papla, paplotać, paplarz, paplacz, paplanina; jest i plapla (powtarza drugie l); dźwiękonaśladowcze; mają je i Czesi.
