Słownik etymologiczny języka polskiego/papież
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
papież, papieski, papieżnik; wprowadzili na Morawach i w Alpach w 9. w. misjonarze z Regensburga i Salcburga, z niem. pabes (dziś Papst, z niepierwotnem -t); nazwę zatrzymali Cyryl i Metody. Obok niej używa cerkiewszczyzna (a za nią Bałkan i Ruś) słowa papa, z łac. papa, z grec. pappas, ‘ojciec’, skąd i owo niem. pabes poszło (starofranc. papes, zamiast pape); to samo słowo p. pop.
