Słownik etymologiczny języka polskiego/patyk
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
patyk, patyczek (znaczy i ‘siarnik’) i patyczka (‘linijka’, w szkole), urobione od pat-, co ocalało we złożeniu patołęcz (Potocki, dziś po narzeczach; jest i patoręczny, pataraczny, o ‘niezgrabnym’), »patołęczą przeparzy przez udy«, »wezne patołęczy, popędze cielęta«. Słowo nam osobliwe; nie pa-tyk, od tyki, lecz urobienie od tego pa- co w palec (p.).
