Słownik etymologiczny języka polskiego/pełzać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
pełzać, spełzły; wyjątkowo i pełgać, co częściej w innem znaczeniu, o ‘pełgającym, migocącym ogniu’. Prasłowo (cerk. rus. połzat’) o trojakiej wokalizacji: pǔłz-; pełz- (nasze plozę); połz- (nasze płozy i płazy, p.); brak go w litewskiem; zestawiają z niem. Felge, ‘brona’, itp. Dwojakość, z i g, nie razi, bywa częściej.
