Słownik etymologiczny języka polskiego/plątać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
plątać, plątanina, tyleż co platać (plat- i pląt- jak pach- i pąch-, stop- i stąp-). P. pleść.
