Słownik etymologiczny języka polskiego/plan
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
plan, planować, z niem. Plan, a to z łac. planus, ‘rys’, franc. plan, ‘zarys’, planer; tu i włoskie piano, ‘równy, cichy, wolny’, z czego piano - forte i forte - piano, skąd nasz fortepian i nazwy: pianino, pianista.
