Słownik etymologiczny języka polskiego/postać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
postać, dziś tylko ‘postawa’, jak już r. 1500, ale w 14. i 15. wieku ‘rodzaj, pokolenie, naród’, zawsze tak w psałterzu (‘tribus’, ‘natio’); p. stać; postaw sukna ma łokci 32; prasłowo; u nas do sukna ograniczone, ale postawiec znaczy nam, jak i Czechom, ‘materję’; częste w biblji: »modre postawce« (»jedwab modrej barwy«, u Leopolity), »z postawca czyrwonego«, »jiż w postawcoch chodzą« (‘purpurati’; »książęta«, Leopolita). R. 1500 »jedwabny postawiec« za ‘karmazyn’.
