Słownik etymologiczny języka polskiego/proca
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
proca, procarz; dawniej i prok (Długosz, biblja), o ‘machinie oblężniczej, wielkiej’, gdy proca mniejsza (do ciskania kamieni); przysłowie: »jak z procy«, ‘nagle’; rus. porok, ‘taran’ (poroky stawili i bisza na grad), cerk. praszcza, ‘proca’; prapostać *por-k i *por-tja (por. wyżej praca), od per-, por-.
