Słownik etymologiczny języka polskiego/przebyć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
przebyć, przebywać (przebywawać w biblji), przebywacze, ‘mieszkańce’ (tamże), wymieniam dla słowa przebytek, ‘mieszkanie’, co już w 16. wieku ustąpiło mylnemu przybytek, znaczącemu przecież nie ‘gdzie się przebywa’, ale ‘to, co przybywa’ (»od przybytku głowa nie boli«, »z przybytkiem dnia większego«; por. przybysz, t. j. ‘przychodzień’, »rok przybyszowy«, ‘przestępny, gdzie jednego dnia przybywa’); ten błąd raz już w biblji zachodzi; u Czechów przebyt ustąpił również przed przíbytek, ‘mieszkanie’; podobnie zamiast przełbica (‘przed łbem’) od 16. wieku przyłbica.
