Słownik etymologiczny języka polskiego/przespieć
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
przespieć, częste w psałterzu, ‘powodzić się’: »wszystko przespieje«; prześpiewanie, ‘powodzenie’; przespiech: »uczynisz przespiech prawemu«; przyśpieć, ‘pospieszyć’: »niżadny nie przyśpiał«, ‘nie przybył’, biblja; p. spiech.