Słownik etymologiczny języka polskiego/puhacz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
puhacz, puchacz, od 15. wieku z ch, do czego i puszczyk, ‘odmiana mniejsza sów’; rus. pugacz, niby od straszenia (pugať); przezwany »od puhania strasznego w nocy«.
